Arif Balkanay Yazdı: Her Şey…

Biliyorum, canın sıkılıyor, için kararıyor. Bu kadar da olmaz, diyorsun. Belki de kendini yapayalnız hissediyorsun. Anlaşıldı, sandıkla gitmeyecek diye düşünüyorsun. Ama farkında mısın? Onun da istediği tam da bu; fiziken ve ruhen senin teslim olmanı istiyor. Çünkü, kendisi de biliyor; artık yönetemiyor. Yanlış üstüne yanlış hamle yapmaya devam ediyor. Belki zulmünü de artıracak önümüzdeki günlerde. Zulmünü artırdıkça da kendi sonunu daha da öne alacak. Çünkü sır döküldü, sihir bozulsu artık. Ne yapsa nafile. Şu yaptığı sivil bir darbe olsa bile.

Kendiliğinden olmayacak gidişi, bunu o da, sen de biliyorsun. Madem ki yine seçim dedi, madem ki İstanbul’u Türkiye belledi, madem ki baharın gelişini engellemek istedi… Haziran sıcaklığıyla buluşturmak gerekir ellerimizi, buluşturmak ve kol kola yürümek gerekir.

Nerede olduğumuz, hangi şehirde yaşadığımız önemli değil artık. Çünkü İstanbul Türkiye oldu, Türkiye de İstanbul. Eğer hala inanıyorsak güneşli günlerin geleceğine, yekinip ayağa kalkmalıyız, umudumuzu besleyip enerji toplamalıyız.

Ne yapalım biliyor musun? Mesela, NO filmini yeniden izleyerek başlayalım işe. Şilili diktatörün nasıl yenildiğini hatırlayalım, asık ve umutsuz yüzümüze kan gelsin, neşemize ve gülen yüzümüze yeniden kavuşalım. Sonra her gün, her gün birkaç tanıdığımızı arayalım. İstanbul’da yaşayanları ön sıralara alalım, önce onları arayalım. Hangi partiye oy vermiş olursa olsun, hangi aidiyet duygusunda olursa olsun, çekinmeden, bıkıp usanmadan, arayalım onları ve dertleşelim, konuşalım, güzel güzel tartışalım ve ikna etmeye çalışalım. Şu yapılan haksızlığı tane tane anlatalım. Bak göreceksin, her yeni telefondan sonra moralin daha da büyüyecek, aslında yapayalnız olmadığını, aslında milyonlar olduğunu anlayacaksın…

Unutma, tarihin yazıldığı günleri yaşıyorsun. Ve çocuklarına, torunlarına bırakacağın en güzel miras; herşey çok güzel olacak diyenlerin yanındaydım ve yürüdüğümüz yola bir tuğla da ben koydum, sözün olsun.