Nöbetçi Eczaneler
Bizler özgürlükler verildiğinde çok şeyler yapardık ancak şimdiki çocukların ve gençlerin özgürlük verilmesi hayal bile edilememektedir. Bu dönemde en büyük kayıplarımızdan bir tanesi ve en önemlisi budur. Sadece bir kayıp değil trajik ve önemli bir kayıp olarak düşünmektedir.
Çocuklar biyolojik olarak öyle dizayn edilmişlerdir ki doğuştan yetişkinlerden bağımsız olarak öğrenmek, oynamak, keşfetmek için yaratılmışlardır. Sağlıklı bir birey olabilmeleri için özgür olmalıdırlar aksi takdirde acı çekerler. Özgürce oynama istediği biyolojik bir istektir. Özgürce oynamak gıdasız kalmak, havasız ve susuz kalmak gibi öldürmeye bilir ancak öğrenme ruhumuzu ve zihinsel gelişimi yok eder. Çocukların özgürce oynamalarının anlamı korkularını yenebilme, arkadaş seçebilme,problemlerini çözebilmeyi, genel olarak yaşantılarını kendi başlarına bağımsız olarak kontrol edebilmeleri anlamına gelmektedir ve yaşadıkları toplumda fiziksel ve zihinsel becerilerinin başarılı olabilmesinin temeli düşünülmelidir. Aldığımız hiç bir oyuncak, yada özel bir eğitim çocukların özgürlüklerinin yerini dolduramaz. Çağımızda çocuklarımızın adaptasyonlarını sıkıştırmaktayız ve çocuklarımızı normal olmayan ortamlara iteklemekteyiz hatta öyle ki günün çok büyük bir bölümünü yetişkinlerin gözetimi altında masalarda, sıralarda oturarak hiç ilgileri olmayan şeyleri okuyarak yada dinlemeye zorlayarak geçirmelerini beklemekteyiz. Çocuklarımız ve gençlerimizin kendi keşfetmek istedikleri alanlar için çok az zaman tanınmaktayız. Ailelerde anne ve baba rolünden çıkarılmış bir öğretmen rolüne girmek zorunda bırakılmıştır.Eğitim nedir ? Sorusunu düşündüğümüzde eğitim birinden bir şey aldığımız hatta para ödediğimiz veya öğretmenin bize bir çok şey verdiği bir yer bir okul olarak düşünülür. Öğretmenin aktif olarak öğrettiği, öğrencininde pasif olarak sürekli eğitim aldığı bir yer olarak düşünülür.
Çocuklarımızın içlerindeki öğrenme ateşini canlandırmalı ve onları hapsetmemeliyiz. Çocukların çoğunun okulu sevmemelerindeki nedenlerden bir tanesi de onların özgürlükleri alındıkları içindir. Günün her dakikasında bir yetişkin tarafından sürekli kontrol edilmek ve bir kaç dakika özgür bırakılmak ve bu yaklaşım hapishanelerde de vardır ve günün belli saatlerinde onlara da hava almak için izin verilmektedirler.Çocukların sürekli kapalı alanlarda olması yetişkin olduklarında farklı rahatsızlıklar olarak karşımıza çıkmaktadır.Sistemin eksiklikleri çocuklarımızın zihinlerinde farklı sorunları da oluşturur. Okul çocukların yetişkinler gibi zorunlu yapması gereken bir işi olarak görülmektedir fakat onların seçebilecekleri bir iş olarak görülmemektedir.Sürekli birbirleri ile kıyaslanması, çocuğun kıyaslandığındaki kendi ile ilgili olumsuz hissettikleri, ailelerin birbirleri ile çocuklarını kıyaslaması. Oysaki, çocuklar, gençler,bizler bu dünyaya öğrenmek için geldik tabi ki kapatılmadığımız sürece.
