Hüdayi Kayhan yazdı: Öğretmenlik

Yıllar önce (1982 sonrası) matematik öğretmeni olarak görev yaptığım, Tarsus’un bir kasabasında yıl sonu müsamere çalışmaları yapıldığı bir sırada, iki öğrencimin öğlen arasında yarım ekmeğin arasına tuz dökerek yediklerini görmüşüm (görmüşüm diyorum tam otuz sekiz yıl sonra, bu öğrencimle telefon konuşmasında konuyu anlattı.) ve hemen müdahale ederek peynir, zeytin, domates  vererek katıklı bir şekilde karınlarını doyurmalarını sağlamışım. Emin olun öğrencim bunu anlatırken ağladım. Atatürk Türkiye’sinde Atatürk ün öğretmenleri olarak, öğrencilerimizin bizi model olarak görmelerini sağlayarak yetişmelerini sağlamaya çalıştım. Aynı kasabadan başka bir öğrencim sosyal medyada paylaşıyor, o kasabada görev yapan Atatürkçü öğretmenler için resim albümü yapacaklarmış, öğrenci ”Hüdayi Kayhan ve Vuslat Kayhan öğretmenlerimizi unutmayın, idealist ve Atatürkçü öğretmenlerdi” diye paylaşım yapmış.

Gururlanıyorum, bu güne kadar yetiştirdiğimiz ve öğrencilerimize model olduğumuz (Hayat arkadaşım Vuslat Kayhan ile beraber) öğrencilerimizin Atatürk’ün gösterdiği hedeften şaşmadan devam etmeleri bizi çok onurlandırdı. Şu an bile bir Özel Öğretim kurumunda kurum yöneticisi ve  matematik öğretmeni olarak görev yapmaktayım. Hayatım boyunca Atatürk ilke ve inkılâplarından sapmadım, sapmayacağım bu vatana borcum var özelde de olsa ödemeye çalışacağım.

İsteyen arıyor, ilgi gösteriyor seviyor kırmaktan korkuyor zaman ayırıyor. Bahane üretmiyor. Mutlu olmak istiyor, bahane herkeste var, çağımızın hastalığı olmuş, öğrencilerimizi bahane üreten değil, sorgulayan ve çözüm bulan bireyler olarak yetiştirmek birinci görevimiz olmalıdır.

Öğrencilerimize sevginin yüceliğini ,doğayı sevmeyi, insanı sevmeyi, hayvanları sevmeyi, okumayı sevmeyi, okumayı bıraktığı gün sonbahar olduğunu, ertesi günün cehaletin kışının başlayacağını öğretmeliyiz. Vatanını sevmeyi ”Toprak ; uğrunda ölünürse vatandır” şiarıyla yetiştirmeliyiz. Sevgi yüksek tepelerde açan çiçeğe benzer, önemli olan onu koparmak değil, bir ömür boyu yaşatmaktır.

                     İnsanlar üçe ayrılır.

                     Görenler

                     Gösterince anlayanlar

                     Ve asla görmeyenler.

Unutmayalım ki öğrencilerimizi görenler olarak yetiştirmek öğretmen olarak bizim birinci görevimizdir.